Wznowienie "Hurtowni ran" (2000) i "Wierszy ludowych" (2001) w niemal niezmienionym kształcie to odpowiedź na zainteresowanie czytelników. Mówienie powściągliwym tonem o sprawach ważnych to znak rozpoznawczy wierszy Wojciecha Bonowicza na tle "rozgadanej" poezji współczesnej.
